کشورهای تحریم‌کننده ایران، تاوان سنگینی خواهند داد | ایران اگر نباشد، امنیت و اقتصاد منطقه به خطر می افتد

جعفر قنادباشی کارشناس مسائل سیاست خارجی در رابطه با نوع مواجهه ایران با کشورهایی که در جریان آشوب‌های اخیر اقدامات خصمانه‌ای علیه جمهوری اسلامی داشتند به خبرنگار جام جم آنلاین گفت: این کشورها به چند دسته تقسیم می شوند. برخی ازکشورها در عرصه رسانه‌ای شروع به تحریک افکار عمومی در داخل و خارجی ایران کردند و تلاش داشتند تا با وارانه جلوه دادن حقایق،‌ فضای کشوررا به اغتشاش بشکانند.

وی ادامه داد: دسته دیگری از کشورها سعی کردند با کمک به عناصر تروریستی و گروه های معاند آنها را به خرابکاری تشویق کنند و با حمایت از آنها تلاش در جهت تداوم آشوب ها داشتند.

قنادباشی گفت: گروه سوم کشورهای بودند که مداخله جدی تری کردند و حتی دلارهایشان به داخل ایران رسید و هزینه های خرابکارای را پرداخت کردند و حتی در پی آن بودند تا با مداخله جدی خود شرایط ایران و نحوه برخورد جمهوری اسلامی را تا حد یک جرم بین المللی بالا ببردند.

این کارشناس حوزه روابط بین الملل تاکید کرد: فعالیت برخی از کشورها در حوزه رسانه ای شمال دو بخش بود. گروهی به طور معمول اخبار ایران را پوشش دادند و برخی دیگر با تشدید فعالیت در حوزه مجازی و اجاره کردند ربارت سهمگین ترین حملات مجازی را علیه ایران ترتیب دادند.

قنادباشی افزود: با توجه به قابلیت های مختلفی که ایران در سطوح مختلف دارد معقتدم نحوه پاسخگویی و مواجه جمهوری اسلامی غیر از اقدامات معمول در حوزه دیپلماتیک متفاوت است. با توجه به توانمندی کشورما در فضای مجازی ، کشورهای متخاصم هم می دانند که ما از چه توانی در حوزه جنگ سایبری برخورداریم و می توانیم کاری کنیم که آنها از کرده خود پشیمان شوند.

این کارشناس سیاست خارجی تاکید کرد: جمهوری اسلامی از عقبه ریشه داری در بسیاری از کشورها برخوردار است و اگر اراده کنیم می توانیم با بهره گیری از این ظرفیت های شرایط بسیاری بدی را برای کشورهای متخاصم فراهم کنیم.

وی با اشاره به نقش ایران در برقراری امنیت در منطقه تصریح کرد: جمهوری اسلامی تاکنون تدابیر لازم را برای جلوگیری از قاچاق مواد مخدر و فعالیت های تبه کارانه در خلیج فارس و همچنین امنیت ترانزیت کالا در منطقه انجام داده و اگر بخواهیم پاسخ مناسبی به کشورهای متخاصم بدهیم بدون اینکه مداخله دیگری انجام دهیم فقط کافی است که نقش خود را در برقراری امنیت در منطقه کاهش دهیم و آن وقت آنها متوجه خواهد شد که این اقدام احتمالی چگونه کل اقتصاد منطقه و جهان را دچار مخاطره می کند.